akran zorbalığı

• hayatımdan da örnek vererek, sizlere ışık olabilmek adına, bu konu hakkında bir kaç önerim olacak.
  
  7 yaşındaki oğlum 1. sınıfa başladı bu yıl, büyük oğlum da 8. sınıfa, aynı okuldalar. birisi ortaokul diğeri ilk okul kısmında.
  büyük oğlum öğle arasında dolaşırken kardeşini sınıf arkadaşlarının arasında itiş kakışa maruz bırakılırken görmüş ki; çocuğun gözü morarmış.
  
  tabi abilik iç güdüsüyle hemen ayırmış ve diğer çocuklara kızmış bir daha kardeşime elinizi sürmeyeceksiniz diye.(tabi buna hak verdiğimi düşünmeyiniz lütfen büyük oğluma, diğer çocuklara sakın sözlü fiziki müdahalede bulunmasaydın dedim) sadece uyarmış.
  
  bu durumda yaşanan akran zorbalığına fiziksel zorbalık diyoruz; itme, vurma ya da bir arkadaşına vurdurtma, saçını çekme, tükürme, eşyalarına zarar verme ve izinsiz alma gibi örnek verilebilir. fiziksel hareketler ile yapılan bir zorbalık türüdür.
  
  tabi bu durumda ben de boş durmadım önce öğretmenle görüştüm çünkü oğlum şiddet olan bir ailede büyümedi, arkadaşına vurmaz itip kakmaz, çünkü bilmez. tahminimce şiddeti uygulayan çocuğun ailesinde sıkıntılar mevcut.
  
  eğer bu şekilde davranış sergilemeye devam edilirse çocuğun ailesini psikolojik destek alması konusunda uyarımı yapacağım.
  
  bu konuya bilimsel olarak yaklaşmak istiyorum.
  
  şimdi akran zorbalığı fiziksel zorbalık dışında çeşitli boyutlarda olabiliyor;
  
  sözel zorbalık(dalga geçme, kızdırma, korkutma, alay etme, takma isimler takıp küçük düşürme, küfür ve hakaret etme, tehdit etme, incitici sözler söyleme),
  sosyal zorbalık(diğer arkadaşlarını örgütleyip diğer çocuğu yalnız bırakmak),
  siber zorbalık(sosyal medya ortamında ya da internet ortamında rahatsız edici fotoğraflarını çekip paylaşma, sosyal medya da kişi hakkında yazılar paylaşma, kişinin sosyal medya hesaplarını ele geçirme)
  
  peki çocuğun akran zorbalığına uğradığını nasıl anlarız;
  
  vücudunda fiziksel yaralanmalar olur. okula gitmek istemezler ve bahaneler bulurlar.
  okula karşı korku ya da nefret söylemlerinde bulunurlar. beslenmede problem yaşarlar. depresif davranışlarda bulunurlar. özgüvende bir düşüş yaşarlar. evden çıkmak istemezler. sınıfta kimseyle konuşmak istemezler. okul başarısında düşme görülür. derslerine odaklanmada zorluk çekerler. kendisine ait okul eşyalarında ve kıyafetlerinde eksiklik, yırtılma gibi durumlar yaşanabilir.
  
  akran zorbalığını yaşayan çocuklarda; kaygı bozukluğu, okula devamsızlık, öz güven düşüklüğü, uyku sorunları, öfke patlaması içe kapanma, tırnak yeme, akademik başarısızlık oluşabilir.
  
  bu durumu yaşayan çocuklar bunu ailelerine söylemekten çekinebilir, utanabilir ve kendilerini suçlayabilirler. bu yüzden çocukla iletişim halinde olmak ve çocuğu gözlemlemek önemlidir. çocuğunuz bu yaşadığı durumu anlattığında onu çok iyi bir şekilde dinleyin ve sözünü kesmeyin. çocuğunuzun duygularını anlamak ve güvende olduğunu belirtmek önemlidir.( bizde abi biraz güç verdi anladığım kadarıyla ancak her zaman yanında abisi olmayacağını dikkatle anlattım)
  başınızdan geçen olayları anlatmaya kalkmayın, ona anlatmasına fırsat verin.
  “sana bunu yapmalarına neden izin veriyorsun?”, “sonra sen ne yaptın ve ne dedin?” gibi sorgulayıcı cümlelerden uzak durun.
  çocuğunuzun saldırgan davranış isteklerini yerine getirmesine izin verilmemeli ve bu davranışlar pekiştirilmemelidir.
  çocuğunuzun anlattıklarına güvenin. “sen de bir şey mi yaptın?” gibi sorular sormayın. neden, niçin sorularıyla bilgi almaya çalışmak çocuğun suçlu hissetmesine neden olabilir.
  kendi başına çözmesi için çocuğunuzu yalnız bırakmayın.
  
  çocuğunuz yaşadığı bu durumu sizinle paylaştığı için teşekkür edin ve sevginizi göstermeyi ihmal etmeyin.
  
  çocuğunuzun akran zorbalığına maruz kaldığını fark eden ebeveynin yapması gereken şey okul psikolojik danışmanı ile iletişime geçmektir. okul psikolojik danışmanının bu konuyu okul yönetimine aktardığından emin olun ve bu konuyu takip edin. bu sorunu okulun çözmesi için de okula zaman tanıyın.
  
  edit:imla